Doorbraak bij vergunningverlening

Vergunningverlening en meer specifiek de verlening van natuurtoestemmingen is na de uitspraken over de toepassing van Rav-emissiefactoren vrijwel stil komen te liggen. Recent deed de rechter echter een uitspraak die voor een doorbraak zorgt in het gebruik van monitoringsystemen bij verlening van natuurtoestemmingen. Daarmee kunnen natuurtoestemmingen ook voor veehouderijen weer worden verleend! 

De uitspraak had betrekking op een bedrijf dat van plan was mest te gaan bewerken. Als gevolg van die bewerking treedt ook ammoniakemissie op. Een natuurtoestemming kan alleen worden verleend als vooraf zeker is dat de ammoniakuitstoot niet leidt tot een negatief effect in Natura 2000-gebieden.

De gemeente die de vergunning moest verlenen was er met de aanvrager van de vergunning van overtuigd dat de bouw en ingebruikname van het bedrijf geen negatief effect zou veroorzaken. Daarom werden de vergunningen verleend.  

Een milieuorganisatie was er niet van overtuigd dat er geen negatief stikstofeffect zou optreden en vocht de vergunning aan tot in hoogste instantie; de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Voordat die in de kwestie uitspraak deed besloot de gemeente enkele voorschriften aan de vergunning toe te voegen: 

1. In een doelvoorschrift werd opgenomen hoeveel ammoniak maximaal per jaar mag worden uitgestoten;
2. Het rendement van de emissie reducerende techniek (een luchtwasser) diende enkele malen per jaar te worden gecontroleerd;
3. Daarnaast werd in een vergunningvoorschrift vastgelegd dat vergunninghouder moet beschikken over een continu werkend stikstofmonitoringssysteem.

Met die voorschriften ontstaat een “hand-aan-de-kraan principe”. Als uit de monitoring blijkt dat de norm wordt overschreden neem je maatregelen om de uitstoot te beperken (draai je de kraan dicht(er)). De rechter oordeelde dat met die aanvullende voorschriften in het herstelbesluit is gewaarborgd dat de significante gevolgen voor Natura 2000-gebieden in de omgeving van het bedrijf onder alle omstandigheden zijn uitgesloten.

Met deze uitspraak kunnen vergunningen weer worden verleend. Dat vraagt om een reëel plan hoe emissiereductie wordt bereikt, zodat overschrijding van de maximum jaaremissie uit het doelvoorschrift wordt voorkomen en het vraagt om monitoring van de emissies. Groot voordeel is dat het middel om reductie te bereiken niet wordt voorgeschreven, maar dat je daar als boer je creativiteit voor mag inzetten. Als boer sta je zelf weer aan het roer (of preciezer: de kraan). Om emissiereductie te bereiken kan worden gewerkt met emissiearme stallen, maar ook met managementmaatregelen, voermaatregelen behandeling van mest etc. Als je plannen hebt voor ontwikkeling van je bedrijf biedt deze uitspraak weer volop kansen.